De medische pedicure levert Opleiding apparatuur en passende benodigdheden voor een cosmetische voetchirurgie kliniek.
De meeste klinieken beschikken niet over de apparatuur en de tijd om thuis volledige steunzolen te plaatsen. Afgezien van de voor de hand liggende behoefte aan goed schoeisel kunnen er nog andere problemen zijn, zoals het verlies van gevoel in de tenen en de anatomische vorm van de voet. De kliniek vindt het moeilijk om alle procedures uit te voeren zonder de juiste en voldoende apparatuur, aangezien het hele schoeisel de hele voet betreft. Er moeten duidelijke doelen worden gesteld met de hulp van de medische professional, samen met een duidelijke visie op het uiteindelijke doel.
Medisch professional
Een medisch pedant – in feite een medisch kuuroord – huurt een opgeleide chirurg of arts in om met hen samen te werken. Zij bieden niet alleen elementaire eerste hulp, maar ook uitgebreide medische pedicure voor voetoperaties. Afhankelijk van de leeftijd van de personen varieert de duur van de behandeling. De kinderkliniek stelt ook een voedingsverpleegster aan om met de kinderen in de kliniek te werken vanaf het moment dat ze instromen tot aan hun afstuderen, om hen de best mogelijke kans op succes te geven.
Lichamelijk Onderzoek
De arts voert een lichamelijk onderzoek uit voordat met de behandeling wordt begonnen. Dit kan worden uitgevoerd in een kliniek of in het kantoor van de gezondheidsautoriteit. Het kan inhouden dat de voeten worden onderzocht, dat wordt gecontroleerd op snijwonden, breuken en spierspanning en dat de mate van gewrichtsbeweging wordt geëvalueerd. Het onderzoek is vrij uitvoerig en vaak uitgebreid. De meeste medische diensten vragen de patiënt voor het onderzoek comfortabele schoenen te dragen. Normaal gesproken wordt de patiënt gevraagd om op de tester te gaan staan om de juiste beweging van de gewrichten te beoordelen. De kliniek kan een echografie uitvoeren om de biomechanica van de onderste extremiteit te onderzoeken.
Hoewel elke test 5 tot 10 minuten duurt, worden de resultaten gebruikt om gerelateerde BMI-scores (bergindex) te berekenen:
BMI = Massa/lengte x 0,5 Som van de gekwadrateerde afstanden.
Een BMI-waarde van 19 of minder wijst op een laag risico, terwijl een BMI van 30 of meer wijst op een hoog risico.
Zodra een gekwalificeerde gezondheidswerker een duidelijke diagnose heeft gesteld, wordt de behandeling aangepast aan de individuele behoeften. De BMI die hoort bij een geschikte behandeling voor een bepaalde patiënt wordt als volgt berekend:
BMI = Gewicht /Grootte2 x Lichaamsgewicht.
De totale BMI van een persoon kan worden berekend met de volgende vergelijking:
Gewicht – BMI = Gewicht / Lengte2 x 1,30 x BMI waarbij:
BMI = lichaamsgewicht in kilo’s.
De BMI wordt vaak gebruikt om gewichtstoename met obesitas als gevolg te beoordelen. De BMI is een belangrijke statistiek die op vele gebieden als klinische beoordeling wordt gebruikt. Het wordt berekend als BMI (body mass index) is het gewicht van een persoon in kilogrammen gedeeld door de lengte in meters in het kwadraat.
De BMI wordt gebruikt om te beoordelen of een patiënt ondergewicht, overgewicht of obesitas heeft.
De BMI is ook nuttig voor de beoordeling van het lichaamsvetgehalte. Een gezonde BMI voor een volwassene blijft over het algemeen tussen 18,5 en 25. Als de BMI hoger is dan 25,0, wordt het individu als te zwaar beschouwd en wordt de toename van het gewicht beschouwd als de belangrijkste oorzaak van allerlei chronische gezondheidsproblemen.
lees meer: